Verslaggever: Karin Dolman
Redactionele opmerking: Recensies worden op persoonlijke titel gepubliceerd, en vertegenwoordigen derhalve geen officiëel standpunt van de DVS.
De Dutch Viola Society heeft het druk vandaag. Terwijl in Delft een reeks altvioolweekenden begint met een masterclass van Mikhail Zemtsov, geeft Emlyn Stam namens de DVS een workshop streektechnieken aan amateurs in Amsterdam (zie onderstaande foto), en ik houd welgeteld één meisje bezig die eventueel wil overstappen naar altviool.
DVS-bestuurslid Emlyn Stam geeft workshop streektechnieken aan de bezoekers van het Amsterdam Viola Festival, 21/02/2015 (foto: DVS)
In de middag verplaatst zich het hele festival naar Splendor.
Daar is de kleine zaal ingericht voor de Nederlandse Groep van Viool- en Strijkstokkenmakers (NGV). Saskia Schouten (de nieuwe voorzitter van de NGV) geeft een workshop over de klank van de altviool. En natuurlijk moeten we weer oude met nieuwe instrumenten vergelijken. De uitkomst is zoals in ieder wereldwijd onderzoek, de toehoorder is van overtuigd dat oud of nieuw gelijkwaardig is. De enige die vasthoudt aan een vastgeroest idee (de ene absoluut oud, de andere absoluut nieuw) is de musicus.
Jammer is wel dat Saskia een eigen instrument van zich als leidraad had genomen (ook een beetje logisch, want je wilt jezelf ook verkopen). Had ze een willekeurig instrument van een andere bouwer genomen, was misschien de uitslag weer anders geweest.
De oude instrumenten waren allebei kleinere instrumenten die een mooie klank hebben, maar minder in volume waren dan de veel grotere alt, met een innovatief staartstuk (kunnen we zeker eens een artikel aan wijden) waardoor het instrument zowieso imposanter leek. En de ogen dicht test is dan ook niet meer maatgevend. Ik denk een mislukt experiment maar daardoor niet minder interssant.
Dan was het de beurt aan de drie winnaars van het concours. Shih Hsien Tsan speelde weer het Allegro en Adagio van Schumann in de Borisovsky-bewerking, en nu bij de tweede keer luisteren moet ik zeggen dat ik niet meer zo enthousiast ben. Door de overdadige hoeveelheid noten in de partij van de altviool toe te voegen, kan ik de melodie, zo puur opgeschreven door Schumann, niet meer volgen. Hmmm.
Lisa Eggen speelde voor ons de Hindemith sonate en weer even prachtig als tijdens het concours. Nationaal Concourswinnaar Armen Nazarian kwam met een verrassing: de eerste twee delen van de sonate van Sir Arthur Bliss. Voor de meeste mensen een onbekende sonate. Hij wordt weinig gespeeld en met name omdat het stuk niet alleen complex is voor de speler, maar ook voor de luisteraar. Armen wist het stuk goed over het voetlicht te brengen.
De pompoensoep smaakte na dit recital voortreffelijk. En uitbuikend op zolder werden we getrakteerd op allemaal korte altvioolminiatuurtjes door diverse altviolisten van docent tot student. Ikzelf heb ook aan dit onderdeel meegedaan door de Caprice Viennois te spelen. Een bewerking voor twee altviolen en piano. Aan mij de eer om dit met Lisa te mogen spelen.
Om 20.30 kwam dan nog in de “grote zaal” het altviool ensemble concert. Een waanzinnig mooi en goed gespeeld concert, waaraan alle altviolisten meededen.
Programma:
Händel Hornsuite in F voor 6 altviolen in een bewerking van Stuart Orford
Scriabin selection of Preludes voor 4 tot 8 altviolen in een bewerking van Ruben Sanderse (geweldig bewerkt Ruben!!!)
Duke Ellington Mood Indigo en Glen Miller-Joe Garland In the Mood, beiden ook weer in een fantastische bewerking van Ruben Sanderse
Wagner Ride of the Valkyries in een bewerking van Matthew Hindson voor 8 altviolen
Na de pauze speelde het hele altvioolorkest o.l.v. Jürgen Kussmaul de wereldpremière van Maurice Horsthuis’ stuk “Cohort“, speciaal geschreven voor het festival. Een prachtig stuk met de nodige technische hoogstandjes. Componist en altviolist zijn hierin zeker vertegenwoordigd.
Dan het stuk “Secret Society” van Jeppe Moulijn, dat voor het internationale altvioolcongres in Portugal geschreven was. Dit keer met 4 solisten van de masteropleiding in Amsterdam.
En als klap op de vuurpijl een bewerking wederom van Ruben: De Barbier van Sevilla van Rossini.
Ik verheug me al op zondag!!!!!
Verslaggever: Kristofer G. Skaug
Redactionele opmerking: Recensies worden op persoonlijke titel gepubliceerd, en vertegenwoordigen derhalve geen officiëel standpunt van de DVS.
Het slotconcert op zondagmiddag was in grote lijnen een reprise van de zaterdagavond in Splendor.
Met één belangrijke uitzondering, het eerste stuk, de beroemde Chaconne van Bach, bewerkt voor 4 altviolen (ik geloof de versie van I. Nodaira) en met barokstokken ten gehore gebracht door de docenten van het Conservatorium (Richard Wolfe, Francien Schatborn, Marjolein Dispa en Judith Wijzenbeek). Hoewel er gedeelde meningen bestaan over de geslaagdheid van deze bewerking, vond ik het voornamelijk erg mooi en boeiend om te horen hoe de diverse stemmen in deze oorspronkelijk voor soloviool geschreven vingerkraker opeens individueel mooi doorgezongen worden. Heerlijk! Ook werd leuk gespeeld met ritmische patronen die (het effect van) diverse vormen van arpeggio nabootsen en uitvergroten.
Als verzamelaar van repertoire voor altvioolensembles voel ik mij bij dit programma als jongetje in een snoepwinkel. Ik kon het feestje in Splendor gisteravond niet bijwonen, en hier wacht de ene na de andere verrassing!
De hoornsuite van Händel, de stukjes van Scriabin: Leuk gespeeld en heerlijke ensembleklanken. De “Ïn the Mood” van Glenn Miller toonde weer eens aan hoe een altvioolensemble het geluid van een big band heel aardig kan benaderen (deze bewerking hoorde ik dan ook voor het eerst bij het ViolaViola festival in mei vorig jaar, waar dhr. Ruben Sanderse ook deelnam in de Viola Big Band van Esther Apituley). Een blijvertje!
Tot slot voor de pauze een klassieker onder de altvioolensemblestukken, in de categorie “voor de lol op de groepsrepetitie”. Echter qua technische eisen te moeilijk om van blad te spelen voor de meeste amateurs. En de masterstudenten hadden er zo te horen nog hard aan gewerkt ook, want het klonk echt geweldig, op zo’n niveau wordt dit stuk volgens mij zelden uitgevoerd.
Jurgen Kussmaul dirigeert het altvioolorkest in de uitsmijter van Rossini (foto: DVS)
Na de pauze kwam repertoire voor groot altvioolorkest aan bod, onder leiding van maestro (tevens DVS-erelid) Jürgen Kussmaul: Eerst de opdrachtscompositie “Cohort” van Maurice Horsthuis; gisteren in de wereldpremiere, vandaag gewoon nog een keer omdat het zo leuk was. Dito voor het stuk “Secret Society” van Jeppe Moulijn. Sfeervol en mysterieus, met vloeiende en zeer expressieve motiefjes in de solostemmen. Deze muziek verdient absoluut een groter publiek!
De ouverture “Il Barbiere di Sevilla” van Rossini dient als feestelijke uitsmijter. Wederom veel en terecht applaus voor het vakwerk van arrangeur Ruben Sanderse. Maar vooral hartsgrondelijk applaus voor de organisatie van het festival: De stafleden van het Conservatorium, met Francien Schatborn als frontfiguur. En natuurlijk een hele leger van goede helpers.
Dank ook namens de DVS in het bijzonder voor de goede samenwerking rondom deze editie van het festival, en voor het enthousiasme waarmee Francien ons heeft gepromoot vanaf het podium. Zo hebben zich afgelopen week veel nieuwe vrienden aangemeld bij onze stand, en zijn er zestien serieuze kandidaten voor de masterclass met Tabea Zimmermann volgende maand!
Tot over 2 jaar weer!