De koffie en thee komt er zo aan.Dé ideale start van een workshop.Michiel Holtrop, altviolist en werkstress-coach, kon geen betere start geven om aan de 8 deelnemers duidelijk te maken dat we ons in een veilige omgeving bevonden en dat de meegenomen altviolen uiteindelijk een ondergeschikte rol zouden gaan spelen.
Michiel: “Altvioolspelen is meer dan je vingers bewegen”.
Het lijkt een losse flodder.
Vervolgens schotelen we elkaar de heerlijkste gerechten voor. Dé metafoor voor het altviool spelen.
Wíe heeft geleerd je deze spaghetti te maken, hoe weet je hoe je pastasaus moet maken, hoe krijg je een snelle hap gemaakt en ben je daar tevreden mee, is je recept wel eens mislukt, heeft een mislukking je wat gebracht?
Kortom, er zijn vele manieren om dingen te leren maar vooral ook, wat vind ík zelf belangrijk om te leren.
Ben ik tevreden met het recept op de achterkant van de verpakking of voeg ik zelf ingrediënten toe?
Proef ik wel kritisch genoeg of maak ik liever zelf de heerlijkste gerechten die ík lekker vind.
Vervolgens gaan we ons inbeelden dat we een dier zijn. Is dat door de anderen te raden? Ja!
Maar ook lopen we treurig, zelfverzekerd, angstig en verbaasd door de sfeervolle ruimte.
Wat doet dat met je maar ook hoe komt een bepaalde houding over op anderen.
Wees je bewust van je uitstraling niet alleen voor het publiek maar vooral ook voor jezelf.
Het is als een toneelstuk, je kunt jezelf voordoen als een ander. En tegelijk is het echt, wordt je steviger als je rechterop staat.
Langzaamaan komen de contouren van het antwoord op de begin-vragen: “hoe houd ik mijn zenuwen onder controle te houden tijdens
een optreden” of “hoe kom ik af van een trilstok” in beeld.
Na de lunch, ons aangeboden door het Nederlands Philharmonisch Orkest, gaan we aan de slag met onszelf.
Wat wil ik, in welke “mood” wil ik zijn als ik op het podium sta.
Maak je eigen veilige cirkel. Denk aan iets moois/goeds als je daarin staat.
De intentie van deze oefening was duidelijk maar het viel nog niet mee om je gedachten a la minute te sturen.
Vervolgens oefenen we om onszelf van een afstand te bekijken en beluisteren.
Constateer niet in de ik vorm: ik kon me niet concentreren want… maar:
Zij/hij was afgeleid door…daarom kon ze/hij zich niet concentreren.
Of: het lukte haar/hem niet een grote toon te maken
Stel daarna jezelf vragen: Wat zou ze tegen die afleiding kunnen doen. Waarom kon ze geen grote toon maken?
Ga daarna weer aan de slag met de antwoorden die je jezelf hebt gegeven. Kortom: wees je eigen leraar.
Benoem vooral ook de positieve dingen, naar jezelf toe maar ook naar anderen.
Geniet ervan dat het zuiver is, dat het mooi klinkt, dat je vibrato lukt…
Wat neem je mee van deze workshop?
Zoals de deelnemers het plastisch verwoordden:
Ik heb geleerd hoe je je gedachten kan veranderen door “stupid” oefeningen.
Doordat ik tijdens het spelen meer aan positieve dingen denk ben ik meer relaxed
Ik beslis wat ik wil ondanks wat anderen zeggen
Dat ik meer “inbeeldtijd” moet nemen voordat ik begin
Het is niet alleen belangrijk hoe het klinkt maar ook hoe men je ziet
Ik weet nu dat er meer manieren zijn om iets te leren: “Altviool spelen is niet alleen je vingers bewegen”.